Sigara dumanıyla boğuk zavallı boz yüzüm.
Oturduğum iskemlenin bacakları daha dinç, bacaklarımdan.
Bunca kalabalık bana yalnızlığımı hatırlatıyor. Neden?
Cevabını bulsam belki bendeki SENİ’de bulacağım.
Ne yaşanmışlıklarım var,
Yorgun bedenim, neler yaşadın. Ve
kim bilir yamalı, yarı yırtık yelkenlini hangi sulara açıp, kaç kez
sefere çıkacaksın daha.
Kaç seferden başın öne eğik dönecek,
sulta yemişliğini kaç kez sindireceksin.
Boğuldukça büyüyecek,
büyüdükçe insancıkların kum tanesi kadar küçük zavallıcıklar
olduğunu göreceksin.
Kum zerreciklerini bir araya getirip,
yıkılmayacağını sandığın ne kaleler yapacaksın. Ve göreceksin
bir tekmede nasıl yerle bir olduğunu.
Kutlu-libasım çıktı üryanım şimdi.
Övün mutlu günüm kalmadı, kutla kendini...
Aktarım anında Bu Yazı 599 kez okundu
|