Hayat çok kötü zamanda kötü yerden vurur bazılarını,,

en çok da bayramlarda....

Bir akide şekerinin değerini bilmeyecek kadar yoksunuz şimdilerde

çikolatanın her çeşidini yerken ,tarçın kokulu ,gül suyu şerbeti ağzımızın tadını bozuyor olmasına hayır demeyiz bol aside maruz kalmış içtiklerimizi.

Ahdei vefadan yoksun kalplerimize sıkıcı gelir selamlaşma, sohbet, hatrı niyaz,a değişiriz

doyumsuz isteklerimizin ertesi tatil günleri havalı,elit görünmek çok önemli..

Nerde, nasıl, ne yapsak, ne alsak, ne giysek, diye düşüncelere gark olmuş olmamız,

çelişkiler içinde bitmeyen istek arzularımızla gözümüzü açlık perdesi kaplamış

bir nevi uzaklaşmışızdır maneviyattan..

Karamsarlık içinde dolaşırken  hiç düşündükmü acaba bir yudum sevgiye muhtaç kişileri,,

İşte....

Bazen kimsesizliğin ne demek olduğunu bu noktada hiç kimse bilemez

çekilen yokluk acılarının üzerini yarabandı misali sarmayı düşünürsünüz

Acıdır Acıtır..

Kanatır delik deşik olmuş kalbinizin her bir yerinden sızım sızım akar,

Öyleki..!

Her yara başka bir yaraya peydah olurken unutmayı isteriz geçmişteki izlerimizi

yaşadığımız buz gibi soğuk içimizi donduran nefesinde ölüm kokan günleri

gelin görünki ne unutulur izler nede ısınır düşler..

Her dakika size anımsatan hayallerin varlığı, geride bıraktığı güzel anıları,

boşluğu doldurulamayacak günleri,,, vesaire vesaire....

 Aslında

"Öyle ağırdır ki hayat kaldıramazsınız"

Omuzlarınızdaki yükün ağırlığını taşıyamaz hale gelir yinede ağır demez yolunuzun yörüngesini değiştirmez dik duruşunuzla yılmadan gider, mücadelenize devam edersiniz..

Pembe gülücükler dağıtmışsınızdır insanlara, sırf onlarında mutlu olması adına

kendinizden çok başkaları için yaşamayı görev bilmişsinizdir, unutursunuz çok zaman sonra sizin olan düşlerinizi...

Mutluluk oyunu oynamışız hiç sayılacak dertlerini bıkmadan dinlemişsizdir.

Öyleki çoğunun sorununa gülüp geçmişsinizdir,

yaşadığı eften püften sorunlara" dert diyor allahım" derdin sahibi kendisi olduğunu düşünüyor, oysa bilse kendinden çok daha derdi olanları

Gündüzü sorunlarla geçiriyor hayatı kendine zehrederken ,gecesinde gözleri uykuya yenik düşüp uyuyakalmanın verdiği huzuru yaşıyor,"dert mi neyden bahsediyor"dersiniz.

Bilmiyor her gece gözyaşlarıyla uyuyanları sabaha kan çanağına dönmüş gözleriyle gülücük satanları...

Herşeye rağmen yinede şükür sunar hayata yorgun bedenine aldırış etmeden binlerce dua eder hamdolsun diye niyaz eder huşu ile yaradanına.....

Uzaktanda olsa ailesinin sesini duyduğunda mutlu olur özlem duyar memleketinin sokaklarına, keşke yanlarında olsaydım dediği kardeş kokularına ..

Yolları ışıksızdır...

Her köşe başında bentlerle kurulmuş set vardır gidemez gönlü gitmek istesede gücü yetmez...

"Ne kadar duygu fakiriyiz" ve "ne kadar boş vermiş yaşıyoruz hayatı"

göz önünde bulundurusak pek çok şeyleri maneviyattan uzak yaşamımızın bitmeyen isteklerimizin, görmemezlikten geldiğimiz hırslarımızın arkasına baktığımızda çok fakiriz. Sevgisiz yaşantımızın uzantısını kesmiyoruz ve biliyoruzki kazandığımızı düşündüğümüz hayatı kaybediyoruz....maneviyatsızlıkla

"Biliyormusunuz onlarında yaşadığı bayramdır aslında düşünmek için kendimizi hiç yormadığımız" yormaya çalışsak bile zaman ayıramadığımız

Çocuk ruhuna sahip bayramlarıdır ahdei vefada,

mutluluğun, huzurun sevinçle yaşandığı

ve başucunda hala ayakkabılarıyla uyandığı gecenin sabahında...

Hasretin demi  yalnızlığında saklıdır

Gözlerindeki yaş kalbinde sızıyla

Ölüm ayrılıkların en acımasızıdır

Vurur her bayram sabahında

Ezan sesiyle uyanır

Demli bir çay üç beş lokma

Yediğin azığın ne önemi varki

Yeterki tad olsun ağzında

Gönlümüzü hoş edelim

Kanamasın içimizde başka yara

Sevgiyle gönül alalım

Bayram kutlamalarında

Bir anne duası dır

Kırgınlığın olmadığı dünya

Kaybetmeyin diye söyler

Kalbinizden ilahi nuru sefa

Doğan güneştir

Yüzdeki tebessümler

Kalbi yarım olsada

Günaydın der yavrucuklarına

Bayramınız mübarek ola

ALEYNA IRMAK                                15:10:2013

Aktarım anında Bu Yazı 762 kez okundu