İnsan uzun süre yazmaya ara verince sanki düşünmeye, sorgulamaya da ara veriyor. Sizde de böyle midir bilemem ama bende öyle oluyor. Ama insanın sorularına cevap alamaması da ayrı bir psikolojik sıkıntı oluyor. Bu da sizde öyle midir bilemem ama bende böyle oluyor.
Öyle çok konu birikti ki günlerdir oradan oraya git gel, seyahatler derken kendim sorup yine kendimin cevaplayacağı sorularla pin pon maçına dönen ben, artık iyice paranoyanın dibi olma yolundayım.

Mesela Türkiye Voleybol Federasyonu Başkanı Özkan Mutlugil‘in Liglerin lansman toplantısında“bunu da çıkaracağımız kitabımızda anlatacağız” dediği onlarca konuyu içeren kitap çıktı mı? Çıktıysa ben neden haberdar olamadım? Hayır kitap değil de TVF‘nin başarılarının yer aldığı broşür mü yayınladılar yoksa? Hani olur ya koskoca kitap beklerken, broşürü kaçırmış olabilir miyim acaba?

Sahi Liglerin lansman toplantısı demişken ne oldu liglere Sultanlar ve Efeler demiştik de hani marka değerlerini bu sayede on bin baloncuğa çıkarmıştık. Sonra üstüne Vestel Venüs Sultanlar Ligine de adına müsemma bir de video çekilmişti de buna binaen voleybol severler de maçlar şifresiz yayınlanacak diye havalara uçmuştu ya! Heh işte o marka değeri yüksek ligimizin neden git gel Vakıfbank maçları yayınlanıyor? Benimkisi de merak canım sadece. Yine meraktan soruyorum ve tabii ki kendime sorduğum için zor yerden soracak değilim, hep böyle cevabını bildiğim şeyleri soracağım. Kimlerin kimlere hatrı, torpili oluyor da benim kendime olmasın mı yani?

Efendim çok değerli markamız Efeler ligini ne zaman haftada bir maç da olsa izleyebileceğiz? Benim ki de merak işte. Liglerimizin yeni isimleriyle birlikte marka değerleri o kadar yükseldi ki tüm tv kanallarımız bu marka değeri yüksek isimlerin altında ezilmesin diye maçlar yayınlanmıyor. Lakin Vakıfbank’ın günahı ne? Neden onun maçları yayınlanarak diğer takımların gördüğü üvey evlat muamelesinden mahrum bırakılıyor? İşin en acı tarafı aslında sürekli aynı takımın maçları yayınlanınca insanlarda o takıma karşı ister istemez bir antipati oluyor. Bunu kaçırıyoruz galiba.

Ve daha yeni öğrendim bir şey var. Tabii ki onun da cevabını biliyorum ama biraz da siz kendinize sorun istiyorum. Anadolu kulüplerine malum hiçbir spor dalında İstanbul kulupleri kadar değer verilmez, başarıları alkışlansa bile asla bin kere bis yapıp avuçları patlayana kadar alkışlamaz. Kısacası Anadolu üvey evladın da üvey evladıdır. Gelin görün ki koskoca Eczacıbașı Spor Kulübü de üvey evlatmıș. Sen git Kulüpler Dünya Şampiyonu ol ama senden önceki şampiyon olan ülke kulübüne binbeșyüz (1500) Cumhuriyet altını verenler sana o miktarda çeyrek altın bile vermesin. Sonra git tekrar aynı kupada ikinci kez üst üste şampiyon ol, Cumhurbaşkanı seni Cumhuriyet Resepsiyonu’na çağırıp başarılarınla gurur duysun ama yine sana hakkın olan ödülü verecek olanlar sessiz sedasız sosyal medyada senin resepsiyon fotolarını likelamakla yetinsin. Kısacası Eczacıbașı böyle bir muameleyi hak ediyorsa varın diğer kulüplerin acınası hallerini sizler düşünün!

Son olarak biz Trabzonlular kendimizle ne kadar övünsek azdır! Önce Trabzonspor voleybol şubesini kapattı. Sonra İdmanocağı’nın sponsorları lig başlamadan sponsorluktan çekildi. İdmanocağı lisans çıkaramadığı için yabancı oyuncularını oynatamıyor. Bu çıkmazı aşmak için çalmadığı kapı bırakmıyor. Ama bizim Trabzon’umuzun değerli iş adamları şehirlerinin bu güzide kulübünün voleybol şubesine on kuruşluk sponsorluk yerine, milyonlarını verip gidip İstanbul Kulüplerine delege oluyor. Çünkü onlara her yer Trabzon. Öyle değil mi?