Eczacıbaşı'nın nedense son günlerdeki en popüler oyuncusu Ceylan Arısan oldu. Tüm voleybol yorumcuları ve bizler sanki ağız birliği etmişcesine sadece maç sonucuna bakarak bile hemen "kesin Ceylan kötüydü. Bu Türk ortalarla özellikle de Ceylan'la anca bu kadar olur" diyoruz. Oysa ne maçı izleyebilmiş ne de istatistiklere bile bakma gereği duymamış, sadece maç skoruna bakarak çok rahat ahkam kesebiliyoruz.
"Abla neden Ceylan'a bu kadar yükleniyorlar? Kötüyse herkes kötü olduğu için maç kaybediyoruz." vb mesajlar yazan genç arkadaşlarımıza konunun neden Ceylan ve biraz da Büşra üzerinden döndüğünü, dilimin döndüğü, elimin yazdığınca bir örnekle buradan anlatmamın daha uygun olacağını düşündüm.
Vereceğim örnek biraz karmaşık gelebilir ama aslında çok basit bir pazarlama tekniğinden ibarettir her şey. 
Ceylan'ı sporcu değil de bir kalem olarak düşünelim.
Eczacıbaşı Spor Kulübü'nü de bu kalemin satıldığı dükkan diyelim.
Benim de bir kalemim olsun.
Ben de bu kalemimi satmak istiyorum ama kalem ceylan olduğu dükkanda satmak istiyorum. Çünkü biliyorum ki orası benim kalemime piyasadaki en yüksek ücreti verecek. 
Ama ellerinde benim kalemimin özelliklerine yakın bir kalem varken benim kalemimi neden alsınlar ki?
Ve başlıyorum ufak ufak dükkanın çevresindekilere kalem ceylanın eksiklerini anlatmaya. Ben anlattıkça onların kafasında "acaba?" sorusu oluşmaya başlıyor. Bunun üzerine bir de o hafta ucu üst üste iki kere kırılmışsa bu kalem ceylanın, körün istediği bir göz Allah vermiş iki göz misali adeta bir taşla iki kuş vurmuş oluyorum. Ve bundan sonra başlıyorum kalem ceylanın eksiklerini piyasada giderecek tek kalemin benim kalemim olduğu fikrini insanların aklına yerleştirmeye. Tüm bunları yaparken biliyorum ki en bedava en etkili reklam kulaktan kulağa olan reklamdır. 
Eh eski bir satış temsilcisi ve reklamcıdan bu kadar açıklama yeter. Gerisi size, kalemlerin sahiplerinin hamlelerine kalmış.